W kwietniu w fazę sezonu wiosennego wejdą główne kraje półkuli północnej, w tym pszenica jara, kukurydza, ryż, rzepak, bawełna i inne główne uprawy wiosenne, co będzie sprzyjać dalszemu wzrostowi zapotrzebowania na nawozy, oraz sprawia, że problem ograniczeń globalnej podaży nawozów staje się bardziej wyraźny lub wpłynie na globalne ceny nawozów wokół stopnia niedoboru w perspektywie krótkoterminowej.Jeśli chodzi o produkcję na półkuli południowej, prawdziwe napięcie w dostawach nawozów zacznie się mniej więcej w sierpniu tego roku, od rozpoczęcia upraw kukurydzy i soi w Brazylii i Argentynie.
Oczekiwaniom tym towarzyszy jednak wprowadzenie polityki bezpieczeństwa dostaw nawozów przez korporacje międzynarodowe, poprzez wcześniejsze zablokowanie ceny i zwiększenie dotacji do produkcji rolnej w celu zapewnienia stabilnej sytuacji w zakresie produkcji wiosennej, odciążając rolników od nakładów produkcyjnych, aby zapewnić, że obszar sadzenia strat do minimum.W perspektywie średnioterminowej można zobaczyć w Brazylii zachętę dla przedsiębiorstw do zwiększania mocy produkcyjnych oraz promowanie krajowego wydobycia nawozów. Metody wdrażania Nowego Ładu, takie jak surowce, w celu zmniejszenia zależności od importu nawozów krajowych.
Obecne wysokie koszty nawozów zostały w pełni uwzględnione w rzeczywistych kosztach produkcji rolnej na rynku handlu międzynarodowego.W tym roku cena kontraktu na zakup potażu w Indiach gwałtownie wzrosła o 343 dolarów w porównaniu z rokiem ubiegłym, osiągając najwyższy poziom od 10 lat;Krajowy poziom CPI wzrósł w lutym do 6,01%, powyżej średniookresowego celu inflacyjnego wynoszącego 6%.Jednocześnie Francja oszacowała także presję inflacyjną wywołaną rosnącymi cenami żywności i energii i ustaliła cel inflacyjny na poziomie 3,7%-4,4%, znacznie wyższym od średniego poziomu z ubiegłego roku.W istocie problemem ograniczonej podaży nawozów chemicznych są w dalszym ciągu utrzymujące się wysokie ceny surowców energetycznych.Gotowość produkcyjna producentów nawozów chemicznych w różnych krajach pod presją wysokich kosztów jest stosunkowo niska, a zamiast tego mamy do czynienia z sytuacją, że podaż rośnie, a podaż przewyższa popyt.Oznacza to także, że w przyszłości spirala inflacyjna, jaką tworzy transmisja cen, będzie nadal trudna do złagodzenia w krótkim czasie, a wzrost nakładów do produkcji rolnej w ramach superpozycji kosztów nawozów to dopiero początek.
Czas publikacji: 25 marca 2022 r